Γεμάτη χρήματα είναι η τσέπη μου . . .
Αναρωτιέμαι τί κάθομαι μέρα μεσημέρι κουλουριασμένος σε ένα παγκάκι τής κρύας πλατείας περιμένοντας τον ήλιο να ξεμυτίσει από τα σύννεφα τού βροχερού Οκτωβρίου ;
Γιατί ξανάρχονται οι άσχημες σκέψεις και τρυγάνε τα πενιχρά κέρδη μιας πολύχρονης προσπάθειας ;
Ζυγίζω τα υπέρ και τα κατά και αποφασίζω: Καλύτερα οι νεραϊδοφωνές από το πηγάδι με την αναδυώμενη συκιά στα σπλάχνα του, το καλοκαίρι είχε ζουμερά μαύρα σύκα, σκύβω να κόψω το πιο λαχταριστό, με μαγεμένη λαχτάρα βλέπω τη γυαλιστερή εικόνα μου βαθειά στη μαύρη επιφάνεια τού λιμνάζοντος ύδατος. "Μη πίνετε νερό από το πηγάδι τού πνιγμού, θα σάς τραβήξει και εσάς μέσα" κατ επανάληψη μάς συμβούλευε η θειά Λένη που ακίνητη και μαυροματηλούσα επιτηρούσε τα πάντα από το παραγώνι τής εξώθυράς της. Όσο όμως η γριούλα με προειδοποιούσε με λόγια γλαφυρά, τόσο ένοιωθα να με σέρνει η περιέργεια από το 'μανήκι', ενώ τα άλλα παιδιά πηγαίνανε με τα ξόβεργα στα χέρσα χωράφια να 'στήσουνε' για λουγαρογάρδελα, εγώ λοξοδρόμιζα και στηνόμουνα με τις ώρες στο χιλιοχαρακωμένο μαρμάρινο χείλος τού πηγαδιού και τρελαινόμουνα να ακούω τη τραγουδιστή φωνούλα τής γυμνόστηθης λάμιας τού νερού να με καλεί γλυκόφωνα και ηδονικά, "ΑΑντρέεεεααααα, έλα στην αγκαλιάαα μουουου" και τότε ανατρίχιαζε το χνούδι στα μπράτσα μου και λυγίζανε τα γόνατά μου και νεκρώνανε τα μέλη μου και μπουμπούνιζε η καρδούλα μου και κατουριώμουνα κυριολεκτικά (ή μάλλον πάθαινα 'ρεύση' ερωτική) καθώς με διαπερνούσε ο πιο γλυκός φόβος τής ύπαρξής μου. . .
Ναι, η τωρινή ζωή μου αποδεικνύεται ένα τίποτα όταν συγκρίνεται με την αγάπη τής κελαριστής κόρης που έμοιαζε να ανεβαίνει ευωδιαστή στο θαυμάσιο εκείνο πηγάδι τού πόθου. Σήμερα το 'Φρέαρ' είναι κλειστό και ρητά απαγορευμένο λόγω τής ρύπανσης τού υδροφόρου ορίζοντα και ο διψασμένος περιπατητής όταν διέρχεται το βόρειο σταυροδρόμι τού Μαζαγρά πίνει άνοστο νερό από τούς αδιάφορους σωλήνες τής Ούλεν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου