ΧΑΡΑ ΓΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ

  

TΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ αποτελούν σίγουρη χαρά, αρκεί βέβαια να μην έχεις:
-   μια ντουλάπα γεμάτη παπούτσια
-   ένα ψυγείο γεμάτο φαγητά που δεν καταναλώνεις
-   ένα καταψύκτη με αχρείαστες προμήθειες εξαμήνου
-   ένα κρεβάτι με ζεστά σκεπάσματα και καθαρά σεντόνια
-   μια τηλεόραση, δύο κομπιούτερς, τρία κινητά τηλέφωνα, τέσσερα ηλεκτρονικά παιχνίδια . . .
-   οι γονείς σου έχουν δύο αυτοκίνητα
-   τα μεγαλύτερα παιδιά πίνουν αλκοόλ από την εφηβία τους
-   καπνίζουν όλοι ακριβάτσιγάρα και πούρα
-   ολοι λένε "μη μαλώνεις το παιδί" μην αποκτίσει παιδικό τράυμα . . .

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ = ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΕΠΙΚΡΑΤΟΥΝ

Βούτυρο και μέλι ζήτησε για το ψωμί των Γερμανών ο Χίτλερ και ο λαός τον ακολούθησε με ελπίδα.
Η μάνα ανάστησε το παλικάρι της για τον πόλεμο, ο γιος ζήτησε την ευκή της, τα τρένα γέμισαν, το σύννεφα πύκνωσαν, η υγρασία περόνιασε τα κόκαλα, "γρήγορα στον ήλιο της Ελλάδας", το ξερονήσι περιμένει να σκονίσει την καλογυαλισμένοι μπότα, η θυγατέρα του αγρού θα σηκώσει το μακρύ φόρεμα για να φανούν τα ολόλευκα μπούτια, η παραθαλάσσια άμμος θα εισέρχεται στα απόκρυφα σημεία των γυμνών κορμιών, η κοφτερή ξιφολόγχη  ξελεπιάζει το φρεσκοαλιευμένο ψάρι, στο Ντίσελντορφ ο ταχυδρόμος φέρνει "ουδέν νεώτερον από το μέτωπο", οι γονείς ανησυχούν, "ά ρε πατέρα, που μας εκθείαζες τον Μέλανα Δρυμό σαν το όγδοο θαύμα, έλα να ασωτέψεις στα Μάταλα και αναδυόμενος από το απέραντο γαλάζιο να αναφωνήσεις τον Δεσπότη ως Παναγιώτη", όλες οι περιποιημένες φρουλάιν της Φρανκφούρτης υστερούν στο χωριατοκόριτσο με το χνούδι στο μάγουλο και τα γραμμένα φρύδια να προστατεύουν τα πονηρά μαύρα ματάκια από τις αχτίδες του Αιγαίου.!

SODIUM WATER (Never Wine)

Όταν κάτι μας φαίνεται αχώνευτο, καλό είναι να πιούμε μια σόδα να μας βοηθήσει στη χώνεψη.
Τώρα αποδεικνύεται ότι χρειάζεται νόμος, απαιτείται πειθαρχεία, στοχευμένες προσπάθειες σε ένα στόχο. Ο αείμνηστος γονέας Γεώργιος Μαγκλάρης, οδηγός σε κάθε μου βήμα, όπως του χριστιανού η ζωή του Χριστού, είχε πρώτιστο μέλημα την τακτοποίηση του πάγκου, πρέπει να μπούν τα εργαλεία στη θέση τους, τα σουβλιά στις θήκες τους, οι βελώνες καρφωμένες στη τσόχα, το μαστέλο με φρέσκο νερό, η σίκαλη βρεγμένη και πατημένη, το πάτωμα σκουπισμένο και μερικώς καταβρεγμένο, τα χαιμαλιά κρεμασμένα στο τζάμι, η λαιμαριές στο ταβάνι κατά νούμερα μεγέθουσ, στο βάθος τα μπαλώματα ξεχωριστά, το καβαλέτο με σφιγμένη τη πισινέλα για ραφή, η ραπτομηχανή σκεπασμένη, ο γλόμπος σκονισμένος, τα προκάκια στα μεταλλικά κουτάκια από ψαροκονσέρβες, η πένσα με γυριστό το ένα χερούλι, "δεν δίνουμε εργαλείο εκτός μαγαζιού γιατί δεν το επιστρέφουν (το ξεχνάνε ή το κλέβουν), το μαυρισμένο δάχτυλο από το πισάρισμα της κλωνάς, έχει προηγηθεί το ξάσιμο της άκρης και το περίτεχνο στρίψιμο για να διαμορφωθεί η μυτερή άκρη που εισέρχεται στην οπή της βελώνας, οι βελώνες χρησιμοποιούνται ανά δύο, διέρχονται μέσα από τη ν ευρύχωρη σουβλιά, αλλάζουν χέρια και σφίγκουν γύρω από τα ματικάπια των καρπών, τα μπράτσα ανοίγουν, ο θώρακας ανοίγει, η γυμναστική που γυρεύουν οι γιάπιδες στα σύγχρονα γυμναστήρια πραγματοποιείται εύκολα με τις επαναλαμβανόμενες κινήσεις στο καβαλέτο,

ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΠΙΑ

ΜΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΠΙΑ

Νιώθω πως έχω πάρα πολλά να γράψω,ζω τεράστιες περιπέτειες, αλλά βαριέμαι την αφήγηση...
κάποια στιγμή ελπίζω να το αλλάξω...
Γιατί είπαμε: έχω πολλά να πω...